A VER SI AGORA RESULTA QUE O MELLOR VAI SER QUE VOLVA ARAGUNDE

Teño a estraña sensación de que con este artigo mais de un vaime  crucificar  e non, precisamente,  os seguidores ou simpatizantes do Partido Popular onde xa fai moito tempo que me gañei (iso si, por méritos propios) as súas “simpatías”, senón, mais ben,  entre a xente de esquerdas pero si algo sempre tiven   claro é que, dende a primeira vez, alá  polo ano 2012, cando comecei a colaborar   en  “A ti meu Cambados” do sempre recordado Xaquín Charlín “Chon” era que ia dicir o  que penso e sento. Eu, grazas a Deus,  non teño que  caerlle ben a ninguén (nin tampouco o busco) simplemente manifesto o  que a cabeza e o corazón me ditan e sinto dicir que, estes días, estou a levarme unha decepción co PSOE, con  Somos Cambados e co BNG. 

Vaia por diante que considérome amigo tanto de Fátima Abal como de Tino Cordal e de Víctor Caamaño e, por tanto, cando cres que un amigo non está facendo algo  ben podes ser un hipócrita e  calarte ou, pola contra,  expresarlle o teu malestar, i eu optei por esta segunda opción. 

Nunha ocasión, o gran Winston Churchill dixo que “O político convertese  en estadista cando o comeza a pensar nas próximas xeracións e non nas próximas eleccións” xusto o contrario ao que está a pasar estes días en Cambados onde os partidos de esquerdas en vez de pensar nos seus concidadáns e no que é mellor para o pobo,  pensan exclusivamente con mentalidade de partido e con iso non se vai a ningunha parte. 

Fai  algo mais dunha semana tiven unha conversa telefónica dunha hora coa alcaldesa onde lle expresaba  o malestar que varios veciños me fixeron chegar pola  falta de acordo co resto de partidos de esquerdas; eu díxenlle a Fátima que se equivocou ao non reunirse inmediatamente, despois das eleccións, co resto das forzas de esquerdas,  con independencia  dos recursos que presentara Aragunde; os que coñecemos un pouco a Lei Electoral sabiamos que ditos recursos   non prosperarían (como así foi); do mesmo xeito manifesteille á alcaldesa que seguía a equivocarse ao non querer chegar a un pacto de governo antes da votación do sábado como lle pedían dende Somos Cambados; non teño ningunha  dúbida  de que Fátima é unha boa alcaldesa e que, si as cousas seguen o seu curso lóxico,  seguirá a selo pero nesta negociación pecou de pasividade i espero que recupere o tempo perdido e, mais pronto que tarde, acade un acordo satisfactorio para tódalas partes. 

Obviamente e xa que falei   de Somos Cambados toca  adxudicarlle a súa parte de culpa en todo este embrollo; como lle confesei, non fai moito,  a un militante de Somos Cambados non teño a menor dúbida de que, de seguir a súa progresión,  non pasarán moitos anos sen que esta forza política poida chegar   ser a mais votada entre os partidos de esquerdas nunhas eleccións municipais  (mal que lle pese a algún) pero que o que non pode ser è  que queiran poñer o carro antes que os bois. Dende a perspectiva que me da coñecer a Tino  Cordal dende fai mais de 37 anos podo afirmar que ten  todas as características necesarias que se lle poden pedir  a un  político: preparación,  capacidade de liderazgo, amplo  discurso etc.  pero, tamén, unha  excesiva ambición que, ás veces, proxecta no seu partido e que xa se manifestou no pasado cando, por exemplo, pertencía ao BNG.  Somos Cambados está en todo o seu dereito  de reclamar mais cota de poder porque por algo teñen un concelleiro mais pero sen esquecer que o partido mais votado da esquerda foi o PSOE e, dende logo,  o que  non poden  é querer levar todas as concellerías claves.      

Por último tócalle ao BNG quen nestes días destapouse cunhas declaracións pouco afortunadas nas que definía  de “chapuza” e “mercadeo”   as negociacións entre PSOE e Somos Cambados, dándolle munición ao PP quen non tardou en facerse  eco de tales declaracións. Voume morder a lingua e calarme pero xa que o BNG fala de “mercadeo” podería  expoñer eu aquí algunha das exixencias  que, fai catro anos, o partido nacionalista  levou á negociación pero, por respecto, a amigos que teño dentro desa  formación  voume calar. O BNG aínda que non o queira recoñecer esta moi doído non, soamente, polo feito de ter perdido un concelleiro senón, tamén, (i especialmente   entre algúns do seus afiliados) de que foran  superados  nas furnas por  Somos Cambados; tamén estes días Víctor Caamaño, a través da prensa, manifestou as súas dúbidas sobre integrarse nun goberno tripartito ou formar parte da oposición; espero que se impoña a cordura no BNG e forme parte  do goberno porque non teño a menor dúbida de que, de  pasar a oposición, ao carón do Partido Popular, cun PSOE en claro ascenso nacional e autonómico e un SOMOS que non deixa de medrar  no ámbito local, sería o  suicidio político da formación  nacionalista por non dicir que Víctor Caamaño debería continuar co excelente traballo que iniciou como conselleiro fai catro anos.   

Como moitos cambadeses espero e desexo que se acabe impoñendo a sensatez entre as forzas de esquerdas cambadesas e que pensen que ninguén é imprescindible pero si necesario para seguir co cambio progresista  acadado fai catro anos e que supuxo botar fora do Concello de Cambados a un partido con prácticas caciquís e formado por auténticos “trepas” da política como Tourís que  soamente hai que lembrar como entrou en política e que ben lle foi na mesma.  

Por último tamén desexaría que estes vindeiros catro anos os membros da  coalición de goberno na que, insisto, desexaría estiveran  presente as 3 forzas de esquerdas tiveran mais respecto entre elas porque houbo certas practicas miserables  que agora non vou a explicar  e que non son propias de partidos serios  que se supón que reman no mesmo sentido e que non é outro que o mellor para o pobo de Cambados. 

  Un saúdo a todas e a todos.

   RICARDO DOMINGUEZ REY