O BNG LEVA A SITUACIÓN DO CERCO A PLENO

A situación actual da flota do cerco é moi preocupante. As principais especies que captura pasan por situacións complexas, que teñen en Bruxelas e Madrid as súas decisións moi alonxadas da realidade galega e que contamos en Galiza cun goberno que non defende os nosos lexítimos intereses.

A pesquería da xarda vese sometida a un reparto do TAC entre os países ribeireños: UE, Noruega, Islandia, Illas Feroe, Rusia e Grenlandia, onde Galiza segue condicionada pola negociación de entrada na CEE, o que posibilita que no reparto teña unha cota marxinal. Así neste último ano dun total de 1.200.000 ton. a UE correspondeulle o 49%, (611.000 ton), mentres  destas ao Estado español unha ridículas 40.000 ton., nada que ver coas 288.000 ton. de Gran Bretaña ou as 156.000 ton. das Illas Feroe.

Estas escasas 40.000 ton houbo que repartilas entre os distintos segmentos de flota e no mesmo censo entre as diferentes comunidades autónomas, aprobando o Estado español un reparto en función das capturas históricas, cando todos sabemos que nos últimos anos o Estado estableceu  un modelo de aperturas/peches que favorecía as comunidades cántabra e vasca e que pagamos unha multa por exceso de capturas, 2009 e 2010, que pescaron uns pero pagamos todos.

A regulación de topes, días, tamaños,... que ven levando a cabo a flota galega, en vez de favorecela, prexudicouna, xa que o criterio maioritario son as capturas, encontrándonos cun reparto que favorece ás grandes embarcacións e ningunea os criterios de sostenibilidade e aboca ao despezamento as pequenas embarcacións favorecendo aos grandes armadores.

A pesquería do xurelo, está a converterse na especie refuxio para permitir a supervivencia da flota. No reparto efectuado correspondeulle ao Estado español un total de 16.592 toneladas,o que supuxo un 26% menos das que se recibiron o ano pasado de 22.409 ton, mentres que as capturas da zona Ciem VIIIb (Golfo de Bizkaia), que é onde faenan os grandes barcos vascos se lle manteñen as cotas.

O estado actual do “stock” da sardiña é moi preocupante. Diversos informes científicos e as escasas capturas dos últimos anos así o veñen reflectindo, contrastándose unha ausencia notable dos reprodutores que fan predicir un futuro moi incerto, onde está en risco a recuperación da especie e a sostenibilidade do sector.

Esta situación ven sendo denunciada por parte do sector, que reclama medidas urxentes, mentres que a señora conselleira permanece ausente ou con afirmacións e medidas que nada axudan a enfrontar o problema, tales como que non lle consta que haxa escaseza de recurso, que foi ela quen reclamou a Madrid a liberalización dos topes de capturas ou recentemente que o problema da escaseza de sardiña é unha cuestión de ciclos, e que ela era optimista.

O sector do cerco viña reclamando e logrado un acordo na Comisión Sectorial do Cerco do Consello Galego de Pesca onde perfilou un Plan de recuperación da sardiña que comprendía:

• Redución días de capturas: 4 por semana.
• Topes: 2.000 kg por embarcación e 300 kg por tripulante.
• Reducir as capturas de alevíns (xouba) ata un máximo de 500 kg.
• Establecer unha veda de 5 meses de novembro a marzo; 90 días de parada biolóxica con 30 días de subvencións as tripulacións e 60 días opcionais, podendo acollerse ou renunciar e poder pescar outras especies.

O Goberno galego comprometeuse a defender este Plan diante de Madrid e trasladalo a Portugal e as outras comunidades autónomas. O nulo resultado destas xestións puidemos velo ás dúas semanas onde o Goberno español publicaba a Orde AAA/1512/2014, de 30 de xullo, pola que establece un Plan de xestión da sardiña (Sardina pilchardus) das augas ibéricas dentro das divisións CIEM VIIc e IXb, no que

unicamente establece as posibilidades de capturas en función da biomasa pero ningunha medida paliativa.

Isto trouxo consigo que unha vez esgotada a cota establecida, pecha a pesquería, sen terse adoptada ningunha das medidas reclamadas polo sector e aceptadas polo Goberno galego: redución de días de pesca, diminución de topes, proteccións dos alevíns e vedas subvencionadas. Admitindo un futuro reparto en función das capturas históricas, sen ter en conta o número de embarcacións, as tripulacións e as medidas de redución e regulación que se ven levando a cabo en Galiza dende hai máis de tres décadas

Esta nova medida aboca ao sector do cerco a unha situación sen futuro: non temos cota de xarda, a presión sobre o xurelo aumenta reducindo as cotas, e agora ante o esgotamento da sardiña o Estado español pecha a pesquería sen tomar ningunha medidas paliativa.

O Goberno central é responsable desta situación, mentres o Goberno galego cala, non demandando medidas de xestión e admitindo uns criterios de capturas históricas, discriminatorios para a nosa flota,  ao igual que Europa, esquecéndose dos argumentos de boa xestión pesqueira e permitindo  uns criterios que beneficia aos grandes armadores, abocando a flota galega á miseria.

A única saída a esta situación é que a Xunta de Galiza defenda os intereses da flota galega e inste ao Goberno do Estado a elaborar un novo Plan de recuperación da sardiña que inclúa os criterios establecidos na Comisión do cerco, con medidas que permita que a flota teña futuro, defendendo un reparto liñal proporcional ao número de embarcacións, onde se prime  o número de tripulantes e os criterios de pesca responsable.

Por iso, o BNG solicita do Pleno da Corporación Municipal de Cambados, a adopción do seguinte

ACORDO

1.- Rexeitar o actual modelo de reparto que establece a UE na pesca da xarda por ser altamente discriminatorio co Estado español.

2.- Reclamar de Madrid a modificación do actual reparto de cotas que prima o criterio de capturas históricas por outro onde sexan preponderantes os criterios  socioeconómicos e número de tripulantes.

3.- Manifestar o apoio deste concello a flota do cerco que reclaman un novo Plan de recuperación da sardiña cos criterios acordados na Comisión Sectorial do cerco do Consello Galego de Pesca, isto é:

Redución  número de días de pesca.

Reducir  topes diarios e por tripulante.

Capturas máximas de xouba, 500 Kg.

Establecer 90 días de parada biolóxica; 30  subvencionados e 60 días opcionais.

4.- Trasladar este acordo ao presidente da Xunta de Galiza, presidente do Goberno e grupos parlamentares do Parlamento de Galiza e Congreso dos Deputados.