A IGREXA CATOLICA ESTUDIA FACER SANTA A SABELA FOLE
Hai un rumor que comeza a tomar forma que asegura que o párroco Xosé Aldao xa se puxo en contacto co Arcebispado de Compostela pra pedir a canonización da lider da oposición cambadesa, Sabela Fole; estas xestións estanse levando de forma discreta ou, polo menos, coa mesma discreción con que levou a cabo, a propia Sabela Fole, o tema da adquisición do asilo de Cambados. O camiño a percorrer non será doado porque pra facer santa a alguén require dunha serie de requisitos, algúns que a cambadesa xa cumpre e outros que aínda non pero como se di nestes casos: “Os camiños do Señor son inescrutables” pero todo andarase i exemplos temos de sobra, sen ir mais lonxe ¿quen lle ia a dicir a Rafael Louzán, home honrado onde os haxa, e que a finais dos anos noventa ocupaba a súa humilde praza de conserxe nun colexio que hoxe en dia seria o todopoderoso presidente da Real Federación Española de Fútbol? Pois neste caso o mesmo; obviamente pra ser santo ou, neste caso, santa como xa sinalamos anteriormente hai unha serie de requisitos que cumprir: a futura santa tivo que vivir martirio pola súa fe e ¿acaso que é o que está a sufrir a boa de Sabelita senón un verdadeiro martirio? Soamente ela sabe a dor que está a pasar por culpa do actual goberno municipal cambadés, uns pecadores, sen dubida, que pra o ano non declararon festivo local o sábado 18 de xullo dia de Santa Mariña, din que a súa “cariña” , cando coñeceu tal decisión, era todo un poema, vamos que nin a mesmísima Xoana de Arco (outra santa por certo) tiña tan mal rostro cando morreu ardendo na fogueira; dende tan fatídico dia Sabela Fole iniciou a súa particular cruzada e que esa sería a razón fundamental pra que agora o párroco Xosé Aldao solicita a súa canonización.
Obviamente pra ser nomeada santa un requisito necesario é atribución, como mínimo, dun milagre e pra iso Sabela non dubida botar man do seu partido, porque ¿acaso non foi un milagre que o PP lograra que un tipo tan incompetente e sórdido como Feijoo chegara a presidente da Xunta? Incluso coméntame o meu topo no Partido Popular de Galicia que xa están mans á obra e o milagre a facer non sería outro que a conversión ou recuperación pra fe católica dun dos promotores e cabezas visibles do sacrilexio de quitar a festividade de Santa Mariña.Imaxinade por un momento a escena: atoparíase, de noite, na súa casa Tino Cordal lendo “O manifesto comunista”, cantando “A Internacional”, comendo recen nacidos ou calquera outra maldade das que fan habitualmente os “rojos”, de súpeto, comezaría a soar musica celestial e do teito baixaría Sabela Fole ataviada coma a Virxe do Pilar ou a Inmaculada Concepción, rodeada de anxos, entón dirixiríase a un Tino Cordal abraiado pola escena coas seguintes palabras: “¿Por que, Constantino? ¿Por que estás levando a este santo pobo polo camiño da perdición e do pecado? Primeiro quitas a festividade de Santa Mariña ¿que será o próximo? ¿Adorar ao diaño na praza de San Benito? ¿Non comprendes que estás a condenar a túa alma pola eternidade?” i, entón, un Tino Cordal arrepentido tiraríase ao chan suplicando o perdón da futura santa e prometendo que non só restauraría o Santa Mariña como festivo local senón que, tamén, declararía festivo local o día do nacemento da propia Sabela.
De todos modos si con este milagre non chegase o PP estuda unha segunda vía que é que Sabela, ao igual que Xesús poda converter a auga en viño pero ao revés, vamos, que o viño o poida converter en auga algo que, sen dubida, agradecerá certo membro do Capitulo do Serenísimo que fai unhas semanas un xulgado retiroulle o carné de conducir porque cando o pararon e o fixeron soprar, pouco menos que pensou que era unha gaita e case ponse a tocar unha muiñeira.
Caralladas aparte, queridas amigas e amigos, como xa de seguro comprenderiades todo o anteriormente descrito é un relato de ciencia ficción, basicamente por dous motivos: o primeiro é que o párroco Xosé Aldao, dada a súa personalidade egocéntrica non movería un dedo pra facer santo a ninguén que non fora el mesmo e a segunda e mais importante: que pra iniciar o proceso de canonización dunha persoa ten levar morta como mínimo 5 anos, algo que, dende logo, non lle desexamos a Sabela Fole,senón todo o contrario, oxalá viva moitos anos (e sobre todo que nos o vexamos) pero é que, sinceramente, esta polémica é tan ridícula e tan absurda que tes que tomala con absoluto “cachondeo” ou coma unha broma pesada .
A continuación explicarei de forma detallada porque todo este asunto non deixa de ser unha monumental parvada pero antes quero deixar ben claro que isto non vai contra as crenzas de ninguén, as cales son moi respectables como, do mesmo xeito, espero que se respecten as miñas non crenzas; de feito en mais dunha ocasión teño declarado que a mellor proba de que non existe Deus son as procesións de Cambados porque, si de verdade existira tal ser e vira quen vaia a tales procesións e coa de pecados que acumulan, a mais de un (e a mais de unha) xa lle tería metido un raio polo cu.
¿Que levou a Sabela Fole a criticar todo o tema de que no ano 2026 Santa Mariña non sexa declarado festivo local? Pois basicamente crear unha cortina de fume e non falar do que verdadeiramente importa ao pobo;como xa saberedes moitos nestas ultimas semanas fíxose oficial a compra do Pazo de Montesacro, antigo asilo de anciáns por parte dunha inmobiliaria e moita xente aínda andamos preguntarnos cales foron, exactamente, as xestións que, presuntamente, dixo levar a cabo Sabela Fole no seu dia, de “forma discreta”, pra que o Pazo de Montesacro quedara pra o pobo. Probablemente tales xestións nunca existiron e ditas declaracións foron feitas, unica e exclusivamente, porque Galiza estaba inmersa nunhas eleccións autonómicas e Sabela tiña que dicir algo, en resumidas contas, a lider da oposición no concello limitouse a tomarlle o pelo a tódolos cambadeses.
Por certo e antes de seguir quería comentar outro tema que preocupa e moito aos cambadeses como é esa bomba de reloxería chamada Altri que queren construír en Palas de Rei i que é un claro risco pra a pesca e o marisqueo das rias e, por extensión, para moitos cambadeses que viven de tales sectores,
Volvendo ao tema que nos ocupa eu fágome unha pregunta ¿realmente impórtalles algo aos cambadeses que Santa Mariña non sexa declarado festivo local ou como sinalei anteriormente non sexa de ser unha cortina de fume de Sabela Fole?
Si fixeramos un enquisa ou unha lista sobre cales son as festas preferidas ou mais seguidas polos cambadeses, probablemente, a festa de Santa Mariña non estaría nin sequera no Top 5; sen lugar a dubidas o primeiro lugar desa lista ocuparíao, de lonxe, a Festa do Albariño, o segundo lugar o Antroido, mentres que o terceiro lugar sería, por tradición, para San Benito, ata aquí non creo que haxa moitas discrepancias, o cuarto e o quinto estaría entre tres festas que se celebran dous días: San Roque, a Valvanera e a Pastora (que nestes últimos anos tivo un claro rexurdimento) e isto non é que o diga eu senón xente que vive mais as festas ca min e teñen unha opinión moito mais válida: no ano 2017 a comparsa cambadesa “Los lunes al col” ,auténticos festeiros onde os haxa, na súa paxina de Facebook colgaban un post moi interesante no que facían unha reflexión moi certeira e da que eu rescato un fragmento que non pode ser mais apropiado sobre o que estamos falando:
“(...) Somos conscientes de que os festivos locais só poden ser dous no ano, e agora temos San Benito (11 de Xullo) e Santa Mariña (18 de Xullo), polo que a nosa proposta é cambiar un deles. Vista a afluencia de fieis e de público todos os anos ás festas e a repercusión de ambas,cremos que se pode cambiar a celebración de Santa Mariña para o 25 de Xullo, festivo en Galicia e liberar así un festivo local. Cremos que só traería vantaxes para todxs, polo que pasamos a enumerar algunhas delas (...).
Moita xente pensará que isto supón un cambio tremendo nas súas vidas e que imposible, que nunca pasou, que vai ser un caos e que a patroa ten o seu dia inamovible. Só pedimos menos esaxeracións e falsas indignacións; e mais argumentación e mirar cara adiante para mellorar as cousas. Cremos que pode ser unha medida que beneficie á inmensa maioría da sociedade (...).
O texto é mais extenso e convídovos a que o busquedes pero, dende logo, os amigos de “Los lunes al col” xa fai 8 anos non podían estar mais acertados e aínda que eles o enfocaban a que ese dia festivo local fora colocado no Antroido, eu propoño outra alternativa que podería ser na Festa do Albariño, como, por exemplo, fai a veciña Ribadumia que coloca un dos seus festivos locais sempre no venres da Festa do Viño Tinto.
Podería seguir ata a saciedade dando argumentos pra demostrar que a protesta da señora Fole porque o próximo ano Santa Mariña non sexa declarado festivo local é unha autentica parida e unha mexada fora de testo pero non quero estenderme moito; en calquera caso pra a súa tranquilidade voulle dar un dato: o próximo 18 de xullo que cae en sábado é dentro de 12 anos, no 2037, e si, por entón, ela aínda non é alcaldesa e sigue gobernando a esquerda e optan por facer o mesmo, quizais ela xa se teña acollido a unha xubilación anticipada e poda ir, sen ningunha preocupación, á procesión dándolle o mesmo que sexa festivo local ou non
UN SAUDO A TODAS E TODOS RICARDO DOMINGUEZ REY
No hay comentarios:
Publicar un comentario
NON SE PUBLICARÁN COMENTARIOS ANÓNIMOS. SI O COMENTARISTA QUERE PERMANECER NO ANONIMATO, NON SE PUBLICARÁ O NOME.