¿E AGORA QUE VAS FACER, LUISIÑO? (CARTA ABERTA AO CANDIDATO ARAGUNDE)

“Apreciado” Luís:

Como sei que estes días non deben ser doados para ti escríboche esta misiva para que vexas que  moitos non te esquecemos nin nos teus peores momentos e para ver si así te animas algo e, tamén, para que fagas  un acto de reflexión e de conciencia que, sen dúbida, virache ben para ordenar ideas e sentimentos si, finalmente, consigo algo diso dareime por satisfeito.

     Quizais a pregunta que te debes estar a facer ou, polo menos,  moitos estamos a facernos por ti é ¿Qué vas a facer agora?; dende logo esta cuestión daría para unha boa porra na que se podía sortear, entre os que acertaran,  un xamón, unha caixa de viño ou, mellor aínda, uns bancos para o xardín como os que lle regalaches as mariscadoras, da igual que foran de segunda man ou, neste caso, mais ben de segundo cu.

Eu non teño vocación de pitonisa nin de botador de cartas pero, dende o meu humilde  punto de vista, penso que hai tres posibles opcións que semellan as mais viables por non dicir as únicas.

A primeira e que eu,  persoalmente, penso que é a mais  improbable pasa porque sigas de xefe da oposición outros catro anos e que volvas a presentarte como o candidato nas seguintes municipais; como dixen, considero que esta posibilidade é improbable porque o responsable do PP de Pontevedra, Alfonso Rueda, cando se reúna co partido   para analizar os resultados electorais terá que buscar un responsable e ti, meu querido, tes todas as papeletas para ser o elixido: xa perdiches dúas eleccións e con un descenso, na segunda con respecto a primeira, do numero de votos e de concelleiros; probablemente o partido pense que xa estás moi “quemado” i é o momento de buscar unha cara nova que teñas mais discurso e recursos  que facerse eco de “bulos” da alcaldesa ou que se presente no concello, transformado nunha sorte de ridículo inspector de traballo, co móbil na man, i esixindo explicacións de porque non están no seu posto os concelleiros, precisamente ti que traballabas un dia ao mes pero, iso si, cobrabas, case tanto, coma un ministro.

Como dicía anteriormente a posibilidade de que sigas de xefe da oposición e sexas o candidato dentro de catro anos, non parece a mais probable o que nos leva a pensar nas outras dúas posibilidades.

Unha desas posibilidades  sería que volveras ao teu antigo posto de encargado da lonxa, un posto que, todo sexa dito, mais de un daría un brazo por ocupar e que ti, obviamente, no seu dia non ocupaches polos teus  inexistentes méritos; como digo isto sería o que faría unha persoa que tivera un mínimo de dignidade, algo do que ti levas tempo demostrando carecer; e podería poñerche exemplos dabondo comezando polo que, persoalmente, considero o mellor alcalde que tivo Cambados, Don Xoán Antonio Pillado Silvoso; o bo de Xoán Antonio puido ter feito coma ti e acollerse a dedicación exclusiva, pero non fixo tal cosa: compaxinou o seu cargo de alcalde coa súa profesión de mestre, o que, en mais dunha ocasión, levouno a saír ao mediodía do colexio, meterse no concello e volver as tres da tarde ao colexio sen ni sequera comer. Cando deixou a alcaldía, coa conciencia tranquila de ter servido aos seus veciños,  non lle caeron os aneis de volver a centrarse na súa profesión; obviamente pedirche que ti fagas o mesmo é unha utopía: fai catro anos cando perdiches a alcaldía podías ter compaxinado perfectamente o teu cargo como xefe da oposición coa teu posto na lonxa, pero nada mais lonxe de realidade, buscáronche un posto no que che consolidaches como o “vago político” e non é porque o diga eu; afortunadamente, hoxe en dia, con un simple “click” de ordenador, pódese acceder á paxina web da Deputación onde, entre outras cousas, constan as actas das sesións e o grado de participación dos seus membros e ti non destacas, precisamente, por ter unha participación activa senón, mais ben, todo o contrario.  

Si descartamos, por tanto, que sexas o candidato dentro de catro anos e volvas ao teu traballo na lonxa, iso lévanos a terceira posibilidade que é que o partido che busque un cargo onde podas seguir vivindo a conta do erario público e dos contribuíntes; non serías o primeiro: un antecesor teu na alcaldía acabaron colocándoo de xefe dos  bombeiros da Mancomunidade; sinceramente eu non te vexo apagando incendios aínda que, nunha ocasión, déraslle de man a mangueira coa que o presidente Feijoo fixo o “paripe” nun conato de incendio de cara os periodistas.

Non sei que futuro te depara, si me pides a miña opinión, gustaríame que foras o candidato dentro de catro anos porque iso seria sinónimo  de que a dereita non volvería a gañar porque por moito que queiras negalo xa eres un “ bulto” sospeitoso para o teu partido e, por moito que digas, como dixeches nesta pasada campaña que o Partido Popular de Cambados era o único partido que se presentaba con opción de gañar e gobernar; disto último poderiamos falar “largo e tendido” porque en Cambados o Partido Popular presentase sempre  cun vantaxe de votos sobre os demáis; un saco de votos que lle dan un bo número de estómagos agradecidos; estómagos agradecidos como , por exemplo, Fulares que non soamente foi que o colocaran a el senón tamén a súa moza e hasta ao seu irmán (neste caso na Deputación), obviamente iso produce un efecto dominó porque xente como os pais de Fulares, a nai da moza de Fulares, e demais familia votará en consonancia (aínda que algúns “te fueran de izquierdas de toda la vida”).

Seguiremos apaixonadamente  o desenlace desta historia como seguiremos, do mesmo xeito, o desenlace deses votos nulos que impugnaches ;  lémbrasme a eses nefastos presidentes de fútbol que queren gañar nos despachos o que non foron capaces de gañar no campo.        

Cóidate moito Luisiño e faite bo      

              RICARDO DOMINGUEZ REY