CRÓNICA DE THE WATERBOYS EN CAMBADOS

Cambados,  capital do viño Albariño, puxo a contorna do pazo de Fefiñans, e o espiritual á Festa en honra ao seu celestial viño, e as cancións que sempre deben vir aparelladas a unha boa festividade correron a cargo de unha das grandes bandas  das últimas décadas comandada por ese bardo chamado Mike Scott , THE WATERBOYS, non cabe dúbida que a unión de tales postulados eran garantía dunha velada máxica.

Non é a primeira vez que os Waterboys achegábanse por Terras Galegas, pero nesta ocasión existía un certo interese en comprobar o rumbo da banda ante a perspectiva dun esperado e próximo novo lp (Out Of All This Blue ), un dobre traballo cuxa saída se anuncia a primeiros de Setembro. Baixo unha presentación nestas datas en formato do quinteto habitual co violín de Steve Wickham, a bateria de Ralph  Salmjns, Brother Paul aos teclados e Aongus Ralston ao baixo (aínda que anuncia para o Outono a banda ampliada a nove membros ) se atisban que os camiños dos seus directos teñen moito que ver coa Rolling Thunder Revue Dylaniana con mestura de sons máis americanos , guitarras e ese son folk saído dos violíns de Wickham deixando un pouco de lado a achega acústica e de corte tradicional da banda.


Apertura inicial coma unha bala con Still a Freak, Medicine Bow, A Girl Called Johnny (extensísima con dous teclados e violín marcando o tema a lume) e We Will Not Be Lovers xa deixaron a todos os asistentes en éxtases para enfrontarse tras Stopping The Woods e Glastonbury Song ,co anuncio das súas novas composicións , unha en formato de country rock Nashville Tennesse e outra cal moderno soul , o seu novo single If The Answer Is Yeah en versión infinitamente mellor por crúa e directa en directo que en estudo  e que paso ao único momento intimista e propiamente folk do evento coa interpretación a dúo Wickham e Scott do tradicional Raggle Taggle Gypsie. The Connemarra Fox devolveu a electricidade e Rosalind preparounos para o esperado The Whole Of The Moon que serviu de avance á traca final composta por How Long Will I Love You , un inconmensurable Like a Rolling Stone Dylaniano (recoñecendo por onde van os próximos tiros da banda) e o apoteose de Fisherman Blues.

Un set envexable tocado con forza con bastante electricidade e imparable. Unha banda en enorme estado de saúde e cun directo inconmensurable Todo unha celebración . The Waterboys auguran visto o visto todo un un tour excelso coa aparición do seu novo traballo en cernes. Un sensacional fin de festa.

Fonte: rockthebestmusic.com