CAMBIO DE HORA NA MADRUGADA DO SÁBADO PARA O DOMINGO

Na madrugada do sábado 30 de marzo ao domingo 31, os reloxos adiantaranse unha hora. En marzo de 2019 comeza o 'horario de verán' en España, que supón adiantar unha hora os reloxos para aproveitar mellor a luz solar polas tardes, unha práctica que leva a cabo todos os últimos domingos do mes de marzo e cuxos antecedentes máis afastados remóntanse ao imperio romano. Na madrugada do sábado 30 de marzo ao domingo 31, os reloxos adiantaranse unha hora. Así, ás 02:00 serán as 03:00 (unha hora menos en Canarias). Iso quere dicir que o tempo dedicado ao descanso nocturno ese día perdeu unha hora, que se gaña pola tarde en forma de máis tempo de luz natural e posibilidade de actividades ao aire libre. O cambio de horario, tal como coñécese na actualidade, remóntase á década dos 70, cando se produciu a primeira crise do petróleo. Entón, algúns países decidiron adiantar os seus reloxos para aproveitar mellor a luz solar. Con todo, as orixes do 'horario de verán' (ou DST ' Daylight saving estafe', polas súas siglas en ínglés) remóntanse moito máis atrás e hai historiadores que lembran que as clepsidras ou reloxo de auga dos romanos tiñan diferentes escalas en función do mes do ano que fose. Así, na latitude de Roma, a terceira hora tras o amencer, a hora tertia, empezaba (usando o horario moderno) ás 09:02 e duraba 44 minutos no solsticio de inverno, pero no de verán comezaba ás 06:58 e duraba 75 minutos, segundo relata o historiador Jérôme Carcopino. Moito máis próximo, outro dos antecedentes do moderno horario de verán remóntase ao 30 de abril de 1916, cando, en metade da Primeira Guerra Mundial, o goberno alemán decidiu que todos os reloxos adiantásense unha hora para reducir o uso de luz artificial e aforrar enerxía. Dous anos máis tarde e, co mesmo propósito de aforrar enerxía no marco da Primeira Guerra Mundial, o presidente estadounidense Woodrow Wilson asinou un decreto en 1918 para adiantar a hora. Con todo, todas estas iniciativas foron revertidas unha vez que acabou a guerra. Non foi ata a década dos anos corenta, cos prezos da enerxía aumentando, cando o 'horario de verán' institucionalizouse en moitas partes do planeta. Segundo un estudo realizado pola Comisión Europea en 1999, esta medida ten impactos positivos sobre o aforro e beneficia a sectores como o transporte e as comunicacións, á seguridade viaria, as condicións de traballo, a saúde, o turismo e o lecer.