A XUNTA GASTOU UN MILLÓN NUN DOCUMENTO PARA XUSTIFICAR O FRACASO DA FUSIÓN DAS 'CAIXAS'

O Goberno galego tivo que recorrer a un crédito do programa de imprevistos para o abono que ascendeu en total a un millón de euros Feijóo e Currás pagaron un millón de euros por un informe de KPGM que enarboraron como garantía da viabilidade da fusión de Caixanova e Caixagalicia. A entidade resultante tivo que ser rescatada ao pouco con 9.000 millóns de euros públicos. Así, o Goberno galego dixo no seu día que a "auditoría externa encargada pola Xunta de Galicia a KPMG avala a solvencia da fusión das caixas galegas". A propia KPGM desmontou, tras o fracaso da fusión, esta afirmación, alegando que non era tal auditoría. As desaparecidas caixas de aforros galegas acordaran "inicialmente" coa Xunta que custearían o estudo que KMPG fixo sobre a fusión, pero as "discrepancias" xurdidas durante o proceso levaron a que o Goberno autonómico fixésese cargo do pago, o cal ascendeu a un montante dun millón de euros. Así se recolle na 'Memoria da necesidade de contratación externa para a elaboración de senllas due diligences nas caixas de aforros galegas', á que tivo acceso Europa Press, que realizou a Consellería de Facenda con data de 29 de decembro de 2009 a modo de carta de encarga sobre o estudo para realizar por KPMG. A XUNTA MANTÉN O SEGREDO O deputado de En Marea Antón Sánchez presentou recentemente unha demanda por "vulneración" dos seus dereitos parlamentarios ante o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) en relación coa negativa da Xunta a achegar determinada documentación sobre a fusión. Nunha contestación con data de 23 de novembro de 2018 ao requirimento do TSXG, a Xunta dá por satisfeita a remisión de información. Con todo, o deputado afirma que non se enviou toda a documentación prevista e seguirá adiante coa actuación xudicial. NACIONALIZADA PRIMEIRO, PRIVATIZADA DESPOIS Entre esta documentación que o Goberno galego ha enviado atópase a memoria da contratación do traballo de KPMG, na que se asegura que esas "discrepancias" fixeron "aconsellable que a formulación formal realizásese como unha inspección @de la Xunta" a cargo de fondos autonómicos. As antigas caixas de aforro galegas (Caixa Galicia e Caixanova) atravesaron un proceso que consistiu na súa fusión ( Novacaixagalicia), bancarización ( Novagalicia Banco) e posterior privatización e venda a un grupo venezolano, que desembocou na entidade resultante Abanca. ENCARGO A KPMG A elección de KPMG, asegura o Goberno galego, debeuse a que era a única gran auditora non implicada en informes anteriores con ningunha das dúas caixas de aforros. Ademais, tiña experiencia en procesos similares e contaba cun sistema predictivo validado polo Banco de España. Tendo en conta que Ernst & Young, onde traballa agora a entón conselleira de Facenda, "non tiña experiencia neste tipo de actuacións". A Xunta apuntaba na memoria de 2009 que a decisión de contratación estaba condicionada por tres cuestiones: "A urxencia, senón emerxencia", para efectuarse o procedemento debido ao prazo para acollerse a axudas do Fondo de Reestruturación Ordenada Bancaria ( FROB); "a inexistencia doutras entidades" ás que encargar o traballo; así como "o cambio de procedemento desde o inicial de asunción da contratación e pago polas caixas de aforros ao de realización dunha inspección da Xunta". A CONSULTORA ALEGA QUE NON RECOMENDOU A FUSIÓN En maio deste ano, na comisión que investiga a crise financeira no Congreso, Fracesc Gibert, un dos autores do informe encargado en decembro de 2009 pola Xunta á auditora KPMG, manifestou que este documento non constituía unha auditoría nin tampouco unha recomendación sobre se era conveniente ou non realizar a fusión, senón que analizaba a situación das entidades ante ese escenario de fusión. Na proposta de servizos profesionais entregada por KPMG en decembro de 2009 deixábase claro que o seu traballo ía ser un "diagnóstico acelerado" sobre a viabilidade da operación. Afirmaba que as análises para realizar "serán preliminares" e non "en detalle". Tamén explicaba a auditora que non se encargaría, por exemplo, de "taxacións de activos fixos" das entidades, senón que o seu traballo baseouse "fundamentalmente en información proporcionada pola dirección das entidades". En 2013, os dous membros da auditora KPMG que coordinaron o informe realizado en decembro de 2009 a petición da Xunta, Carlos Trevijano e Francisco Gibert, compareceron no Parlamento galego, onde ratificaron que o que se fixo non foi unha auditoría, xa que a información das caixas tomouse das fontes sen proceder a unha verificación. CUSTO DO INFORME Así, na memoria da Xunta de 2009 debullábase o custo de elaboración do informe, que foi fixado nunha cantidade global que ascendeu a 1.034.591 euros a abonar en dúas anualidades. O total dos honorarios foi de 837.000 euros, aos que se sumaban 54.889 euros polo concepto de 'gastos xerais e outros gastos', así como 142.702 euros por IVE. O 80% abonouse en 2009 e o 20% restante en 2010. Para o financiamento do custo, a Xunta dispoñía dun importe de 451.978 euros de crédito en concepto de 'asesoramento en materia financeira', pero para o importe restante da anualidade de 2009 recorreuse a unha transferencia de crédito de 375.695 euros do programa de 'imprevistos e funcións non clasificadas'. As DATAS NON COINCIDEN Sobre a documentación que entregou a Xunta, En Marea denunciou o pasado domingo nun comunicado que as datas non coinciden. Así, mentres que a 'Memoria' da Xunta é do 29 de decembro de 2009, na proposta de servizos profesionais entregada por KPMG o 22 de decembro a empresa recoñece que leva traballando "desde o 3 de decembro". E é que o contrato con KPMG foi asinado o 22 de decembro e a auditora xa comprometía ter listo para o 23 de decembro un "borrador avanzado". "Con este último documento demóstrase así mesmo que non foi realmente a Xunta de Galicia quen fixo as cuestións que debían avaliarse na ' due diligence', senón que foi a propia KPMG, xa que a data de emisión da proposta de servizos profesionais é do 22 de decembro", expón En Marea. Neste documento expoñeríanse os aspectos para estudar que despois serían reproducidos literalmente na 'Memoria', con data de 29 de decembro. "É dicir, dentro deste proceso chafalleiro, o que fixo a Xunta de Galicia foi actuar e despois tratar de vestir o santo", denuncia o viceportavoz de En Marea.

Fonte: GaliciaPress