PP, FEIJÓO E A DROGA

A relación de dirixentes do Partido Popular na Galicia co narcotráfico non é só vox populi, está demostrada en numerosas investigacións xornalísticas e, non tantas, en sentenzas xudiciais.

Aínda tendo en conta que se trata dunha información bastante coñecida, é necesario facer un repaso para non esquecer a gravidade do que sucedeu. Este artigo non achega ningunha información nova, nada que non se publicou antes, simplemente é un resumo histórico a modo de recompilación de información pública. Os anos 70, a UCD e a AP de Fraga En 1977 créase a Xunta de Galicia e a UCD nomea ao Antón Rosón primeiro presidente da futura autonomía. Antón Rosón foi delegado provincial de educación popular da Falanje de Lugo, subjefe provincial de FET e das JONS e participou na creación da Alianza Popular na Galicia, á que volvería anos máis tarde. No 79 a UCD, partido maioritario no país, decidiu substituílo polo Xosé Quiroga, fundador de Alianza Política Ourensá xunto co Vitorino Núñez, que finalizaría por integrarse primeiro en Coalición Galega e máis tarde no Partido Popular. Nesta época, finais dos 70, é cando o famoso contrabandista Vicente Otero « Terito», que nunca chegaría a ser condenado, entra na escena política. «Terito», acabaría recibindo a medalla de ouro e brillantes do Partido Popular despois de ser compromisario do partido. Segundo o xornalista Nacho Carretero, autor do libro «Fariña» sobre o narcotráfico en Galicia, « Terito» era íntimo amigo do propio Manuel Fraga. O narcotraficante Alfredo Bea foi alcalde do Grove en 1975 pola UCD, e nos 80 por un grupo independente que se acabaría integrando na Alianza Popular. O tamén amigo do Manuel Fraga foi condenado diversas veces por narcotráfico.

Aínda que non podemos asegurar que tanto a UCD como a AP foran financiados polo narcotráfico, as vinculacións e mesmo as militancias destes narcotraficantes cos dous partidos van máis aló da evidencia. Os primeiros presidentes, non electos, compartiron partido, a UCD, cun narcotraficante condenado, que chegou a ser alcalde, tamén non electo. Despois pasáronse á Alianza Popular de Manuel Fraga. A relación de ambos os partidos co narcotráfico é incontestable desde os anos 70 ata o de agora, cando « Terito» aínda figura como propietario da sede do Partido Popular de Cambados. Os anos 80 de Albor En 1982 o Xerardo F. Albor gaña as eleccións á presidencia da Xunta con Alianza Popular. Sendo presidente reuniuse en 1984 con narcos fuxidos en Portugal, confirmado por el mesmo en sesión parlamentaria. (páxina 57). En 1983 o Xosé Ramón Barral « Nené socio de «Terito», gaña as eleccións á alcaldía da Ribadumia. Foi alcalde polo Partido Popular ata 2001, cando dimitiu ao ser acusado de delitos fiscais relacionados co contrabando. No 86 o Manuel Díaz «Lixeiro» é elixido alcalde da Guarda por Alianza Popular. Foi tamén condenado por narcotráfico. Nese mesmo ano Mariano Rajoy deixa a presidencia da Deputación de Pontevedra para ocuparse da vicepresidencia da Xunta tras a dimisión de Xosé Luís Barreiro.

Entre os moitos amigos de Manuel Fraga tamén estaba o Pablo Vioque, fundador de Alianza Popular e avogado defensor dos contrabandistas galegos. Este afrontou o seu primeiro xuízo por narcotráfico en 1989. Posteriormente afrontaría dous máis e un por ordenar un asasinar a un fiscal antidroga. Nesta década, diferenciar o narcotráfico de Alianza Popular/Partido Popular é moi difícil. Non se nomean aquí todos os casos que existiron de narcos concelleiros ou militantes do partido, que son moitos. Tantos que chegaron a cargos de importancia, como diversas alcaldías e cabe destacar o caso da Cámara de Comercio de Vilagarcía de Arousa, da cal foi secretario no seu momento Pablo Vioque e onde foi asasinado o seu tesoureiro por un axuste de contas co narcoavogado. O mesmo presidente da Xunta Albor admitiu en sé parlamentaria unha reunión cuns narcotraficantes fuxidos da xustiza. Parece evidente como se financiaban esas campañas electorais. Tal e como o narco Manuel Fernández Padín explica anos despois da Operación Nécora, as administracións públicas son parte do negocio. En 89, Manuel Fraga díxolle ao Rajoy aquilo de «Mariano, vaite a Madrid, aprende galego, casa e ten fillos». No 90, o ex ministro franquista gaña as eleccións á presidencia da Xunta, comezando os anos dourados do PP galego. Eran tamén os anos dourados da cocaína e da heroína. E a época dourada de «Sito Miñanco» e de Laureano Oubiña que xa comezaran da man de Manuel Charlín e o propio «Terito», o novo e o vello método. Precisamente hai un episodio no que as maneiras diferentes de facer as cousas finalizaron a tiros discutindo canto debían darlle ao Partido Popular. Sen esquecer que Pablo Vioque seguía sendo o eslavón intermedio, ou máis ben o home do cártel no partido.

Alberto Núñez Feijóo era un mozo de 34 anos en 1995. A vida sorríalle e deparáballe un futuro prometedor. Era xa secretario xeral da consellería de Sanidade e do Sergas e gozaba o momento. Tiña un amigo, Marcial Dorado, que o convidaba a pasar as vacacións na súa casa de Baiona ou no seu iate en Eivissa. Feijóo non se lembra de si o levou tamén a Andorra, só sabe que había neve. O presidente dixo que non o sabía naquel momento, pero o seu amigo Marcial era tamén, sorpresa, un narcotraficante. La Voz de Galicia relaciona o seu nome co contrabando desde 1977, co branqueo de diñeiro desde 1987 e co narcotráfico desde 1989. Feijóo sabía que o seu amigo era un narcotraficante, aínda que minta cando se lle pregunta. O seu amigo era o suficientemente importante para estar nesa discusión que acabou a tiros sobre como financiar ao Partido Popular. Hoxe, Marcial Dourado xa saíu do cárcere. Por un ou por outro carreiro a droga segue chegando á Galicia e o Feijoo é o presidente da Xunta. Hai unha certa propensión a pensar que Mariano Rajoy é un home íntegro, que non aceptou no seu momento a relación do Partido Popular co narcotráfico e que por iso marchou a Madrid. Aínda que pensemos que Oubiña mentía ao dicir que se reuniu con el e que sabía que pasaba. Nun acto de campaña das europeas Rajoy visita Cambados e sóbese ao barco Moropa, ata aquí nada raro. O problema é que este barco xa estaba relacionado co narcotráfico desde 2005. Aínda que este episodio non relacione ao expresidente do goberno co narcotráfico tan claramente como Feijóo, é significativo. As investigacións tardan anos e hoxe sabemos o que ocorreu fai 10. De aí en diante non sabemos nada, o que non significa que non sigan sucedendo. As prácticas foron as que foron e os personaxes seguen sendo os mesmas. Non sabemos se estas prácticas deixaron de ocorrer e ata dentro de 10 anos non saberemos se, como parece que xa fixo no pasado, o Partido Popular do Feijóo está a financiar a súa campaña á Xunta de formas moi afastadas das convencionais.

Pica aquí para ler o Artigo orixinal

Vídeos